Διακρίνονται σε:

Α. Αισθητικές διαταραχές οι οποίες συνοδεύονται σχεδόν πάντα από μικρού βαθμού κινητικές διαταραχές. Μπορεί να είναι μονόπλευρες ή αμφοτερόπλευρες. Τέτοιες αισθητικές διαταραχές συναντούμε στο σύνδρομο Guillain-Barre, στα εγκεφαλικά επεισόδια, στον σακχαρώδη διαβήτη και στην ιδιοπαθή παράλυση του άνω λαρυγγικού νεύρου.

Κλινική εικόνα: Αν είναι μονόπλευρη τα συμπτώματα είναι αίσθημα ξένου σώματος, κόπωση της φωνής και κρίσεις ξηρού βήχα. Αν είναι αμφοτερόπλευρη τα συμπτώματα είναι πιο βαριά, εισρόφηση και πνευμονία.

Αντιμετώπιση: Στο 50%-60% δεν υπάρχει θεραπεία ενώ στο υπόλοιπο αποκαθίστανται αυτόματα.

Β. Κινητικές διαταραχές οι οποίες διακρίνονται σε κεντρικές και περιφερικές. Μπορεί να προκαλούν καθήλωση της μιας ή και των δυο φωνητικών χορδών. Στις κεντρικές διαταραχές η βλάβη εντοπίζεται κάπου στον εγκέφαλο. Συνήθως οφείλονται σε συγγενείς παθήσεις αλλά και σε επίκτητες όπως όγκοι (νευρίνωμα), σύνδρομο Wallenberg, φλεγμονές των μηνίγγων (μηνιγγίτιδες), μυασθένεια, και μυατροφική πλάγια σκλήρυνση (νόσος του Lou Gehrig).

Οι περιφερικές παραλύσεις συμβαίνουν από βλάβη στην πορεία των πνευμονογαστρικών νεύρων ή και των κλάδων τους όπως του άνω ή του κάτω λαρυγγικού νεύρου συνήθως όμως του κάτω. Η βλάβη μπορεί να αφορά στο ένα ή και στα δυο νεύρα. Αν αφορά στο ένα νεύρο έχουμε παράλυση της μιας φωνητικής χορδής σε παράμεση ή μέση θέση. Αν αφορά και στα δυο νεύρα τότε έχουμε παράλυση και των δυο φωνητικών χορδών και η κατάσταση είναι δύσκολη λόγω σοβαρού βαθμού δύσπνοιας.

Αίτια: Χειρουργικό τραύμα μετά την θυρεοειδεκτομή, όγκοι του ρινοφάρυγγα, όγκοι του θυρεοειδούς αδένα, όγκοι της κορυφής των πνευμόνων, όγκοι του μεσαυλίου, όγκοι του οισοφάγου, παθήσεις της αορτής και νευρολογικές παθήσεις.

Αντιμετώπιση: Εξαρτάται κάθε φορά από την πάθηση και συνήθως είναι χειρουργική