Ονομάζονται λαρυγγίτιδες και διακρίνονται σε οξείες και χρόνιες.
Οι οξείες λαρυγγίτιδες είναι:
Α. Η οξεία γλωττιδική λαρυγγίτιδα: παρατηρείται σε όλες τις ηλικίες αλλά κυρίως στα παιδιά. Οφείλεται σε ιούς που προσβάλλουν το αναπνευστικό σύστημα (ιός του κοινού κρυολογήματος).
Κλινική εικόνα: Βραχνάδα, ξηρός υλακώδης βήχας και δύσπνοια κυρίως στα μικρά παιδιά (νήπια).
Β. Η οξεία επιγλωττίτιδα: είναι ειδική μορφή λαρυγγίτιδας που παρατηρείται στα παιδιά και στους ενήλικες και οφείλεται στον αιμόφιλο ινφλουέντζα. Κύριο γνώρισμά της είναι η φλεγμονή και το οίδημα της επιγλωτίδας.
Κλινική εικόνα: το κυριότερο σύμπτωμα είναι η δύσπνοια με εισπνευστικό συριγμό και έντονη σιελόρροια. Δεν υπάρχει βήχας και βραχνάδα στην φωνή.
Γ. Η υπογλωττιδική λαρυγγίτιδα ή ψευδοκρούπ: είναι νόσημα μόνο της παιδικής ηλικίας από 6 μηνών εώς 3 ετών.
Κλινική εικόνα: Εισπνευστική δύσπνοια, βραχνάδα στην φωνή και υλακώδης βήχας.
Δ. Λαρυγγοτραχειοβρογχίτιδα: συνήθως προσβάλλει παιδιά μέχρι 5 ετών. Οφείλεται στον αιμολυτικό στρεπτόκοκκο και σε ιούς.
Κλινική εικόνα: Δύσπνοια, βραχνάδα στην φωνή, ξερός υλακώδης βήχας, υψηλός πυρετός και κυάνωση στο πρόσωπο του παιδιού.
Αντιμετώπιση: Σε όλες τις λαρυγγίτιδες επιβάλλεται η χορήγηση οξυγόνου είτε με μάσκα είτε με τέντα, κορτιζόνη και αντιβίωση αφού εκτιμηθεί από τον ειδικό γιατρό για τον τύπο της.
Οι χρόνιες λαρυγγίτιδες είναι:
Α. η υπεραιμική που χαρακτηρίζεται από ερυθρές και οιδηματώδης φωνητικές χορδές.
Β. η υπερτροφική που χαρακτηρίζεται από πάχυνση των φωνητικών χορδών ή των ψευδοχορδών.
Γ. η οιδηματώδης που χαρακτηρίζεται από ωχρές (κίτρινες) και οιδηματώδεις φωνητικές χορδές.
Δ. η παχυδερμία χαρακτηρίζεται από υπερπλασία του επιθηλίου των φωνητικών χορδών και είναι προκαρκινωματώδης κατάσταση και
Ε. η λευκοπλακία που χαρακτηρίζεται από υπερπλασία του επιθηλίου των φωνητικών χορδών και είναι προκαρκινωματώδης κατάσταση και εμφανίζεται σαν λευκές πλάκες πάνω στις φωνητικές χορδές.
Στην παχυδερμία και στην λευκοπλακία διακρίνουμε 3 ιστολογικά προκαρκινωματώδη στάδια κατά Kleinsasser.
Οι χρόνιες λαρυγγίτιδες μπορεί να προέρχονται από οξεία λαρυγγίτιδα ή να έχουν εγκατασταθεί εξαρχής ως χρόνια λαρυγγίτιδα. Προδιαθεσικοί παράγοντες είναι η κατάχρηση οινοπνεύματος, η κατάχρηση καπνίσματος, η κατάχρηση της φωνής, η εισπνοή μολυσματικής σκόνης ή χημικών ουσιών και η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση.
Κλινική εικόνα: Βραχνάδα της φωνής, βήχας παροξυσμικός, δύσπνοια μπορεί να υπάρχει μπορεί και όχι ανάλογα του οιδήματος, συνεχής ενόχληση του λάρυγγα.
Αντιμετώπιση: Στις 3 πρώτες μορφές την υπεραιμική, την υπερτροφική και την οιδηματώδη η αντιμετώπιση είναι συντηρητική, στην παχυδερμία και στην λευκοπλακία πρέπει να προηγηθεί βιοψία για να γίνει σταδιοποίηση και μετά καθορίζεται η αντιμετώπιση.